Nastolatki

Każdy rodzic chciałby, aby jego dziecko było bardzo dobrym uczniem i przynosiło do domu same piątki. Niestety nie jest to możliwe, wszyscy o tym wiemy. W niektórych przypadkach nawet bardo pracowici uczniowie nie mogą odnieść pełnego sukcesu w szkole z powodu dysleksji. Niestety ten problem dotyka tysięcy naszych dzieci. Wszystkim, którzy słyszeli o dysleksji kojarzy się ona z problemem poprawnego czytania. Faktycznie jest to jedna z tak zwanych specyficznych trudności dotycząca czytania, a dysgrafia –pisania. Ta trudność nie jest tylko problem z płynnym czytaniem, ale również jest to zaburzenie, które utrudnia nie tylko czytanie i pisanie, ale nawet problemem są wypowiedzi ustne. Z dysleksji się nie wyrasta, dlatego ten problem dotyczy nie tylko dzieci i młodzieży, ale również i dorosłych. Przyczyną tych problemów jest nieprawidłowe działanie funkcji poznawczych. Można to określić w taki oto sposób, że odbieranie bodźców wzrokowych czy słuchowych działa nie prawidłowo, pomimo brak wad w tych narządach zmysłu, czyli wzrok i słuch działają prawidłowo. Inteligencja u takich dzieci jest na poziomie nawet ponad przeciętnym.

Dziś większość rodziców odczuwa wyjątkową potrzebę kontaktowania i komunikowania się ze swoimi dziećmi, a ponieważ te coraz częściej wykorzystują nowoczesne formy komunikacji, rodzice coraz chętniej wchodzą do świata cyfrowej komunikacji i próbują rozmawiać z dziećmi w ich wirtualnym świecie. Niemal nikogo nie dziwi dzisiaj to, że rodzice funkcjonują na tych samych portalach społecznościowych co ich dzieci i że nawet mają się wzajemnie w grupach znajomych, co oznacza, że wszelka aktywność dzieci pozostaje widoczna dla rodziców, tak samo jak przeszłość rodziców, ich znajomi czy zdjęcia z lat młodości stają się widoczne dla rodziców. Często pozwala to rodzinie przejść na wyższy poziom relacji, obdarzając się dodatkowym zaufaniem i dowiadując się o sobie czegoś więcej. Cementowanie swoich relacji z młodym dzieckiem czy dojrzewającym nastolatkiem przy wykorzystaniu języka oraz realiów wykorzystywanych przez jego rówieśników na co dzień i w wirtualnej rzeczywistości to rozwiązanie nader nowoczesne.

W rodzinach mających problem z komunikowaniem się ze sobą niejednokrotnie winni są rodzice, którzy nie mają wystarczająco dużo czasu na to, by poważnie zająć się rozmową z dzieckiem. Ale nie ma też wątpliwości, że same dzieci niejednokrotnie wcale nie ułatwiają rodzicom i starają się zachować jak największy dystans w stosunku do własnych rodziców. Widać to często w okresie dojrzewania, gdy dziecko za wszelką cenę unika kontaktu z rodzicem i niezbyt mocno chce rozmawiać nawet o takich kwestiach, jak dzień spędzony w szkole. Zdecydowanie trudno jest dzisiaj uogólniać i każda mająca problemy rodzina niewątpliwie miewa je na własne życzenie i z najróżniejszych względów. Nie sposób jest dzisiaj wskazać jednego odpowiedzialnego za wszelkie niepowodzenia w komunikacji międzypokoleniowej. Najważniejsze jest szczere zainteresowanie problemami i zainteresowaniami z życia drugiej strony – nie wystarczy tutaj udawanie jakichkolwiek emocji. W pracy często można udawać zainteresowanie, w rodzinie już nie.

Powielanie błędów czy problemów własnych rodziców przez kolejne pokolenie, gdy to tylko otrzyma szansę na usamodzielnienie się to coś całkowicie naturalnego i w psychologii tak podstawowego, że każdy nawet doświadczony psycholog od tego zacznie sprawdzanie swoich poszlak. Jeśli dziecko nader często powtarza szczególnie te złe decyzje z życia własnych rodziców gdy jest już dojrzałe, to najpewniej powie to bardzo wiele o stosunkach w takim domu. Tym czasem rodzice czasami krzywdzą swoje dziecko na długie lata wcale nie zachowując się agresywnie, nie kłócąc się zbyt często a nawet bez naciskania na nie w kwestii wychowania czy edukacji. Jednak zamienne stosowanie pojęcia bezstresowego wychowywania i dobrego wychowania to całkowity błąd – niekiedy to nie stres rujnuje ludziom życie na przyszłość a np. brak umiejętności okazywania uczuć. Wielu dojrzałych ludzi opuszcza dom, w którym nigdy nie mówiło się szczerze o emocjach i sami wchodzą w świat kompletnie pozbawieni umiejętności przyznania się do uczuć.

Rzadko kiedy rodzice wycofują się ze swoich obowiązków względem własnych dzieci i poza drastycznymi przykładami nawet najgorzej sytuowani ludzie po odkryciu, że od ich decyzji zależy życie małego człowieczka, podejmują ostre starania o zmianę własnego poziomu życia. Oczywiście zamienne traktowanie zamożnego domu, gdzie można kupić wiele rzeczy i zorganizować dziecku piękny pokój z odpowiednim wychowaniem jest błędem, tak samo jak ocenianie rodzin bezrobotnych i z problemami, zamieszkujących brzydkie kamienice jako niezdolne do skutecznego wychowania dziecka w poszanowaniu dla innych ludzi, pracy oraz zasad. Najważniejsze jest to, jak zachowują się sami rodzice i to wyłącznie to, co między słowami, swoim zachowaniem prezentują rodzice, najbardziej wyryje się w pamięci i świadomości dojrzałego już człowieka. Dlatego nie pieniądze i piękny dom są w stanie sprawić, że dziecko będzie szczęśliwe z warunków do życia. To raczej umiejętność poświęcenia swojej uwagi na szczere przebywanie duchem i ciałem z dzieckiem.

Kiedy przychodzi odpowiedni wiek, który jest idealny do tego aby móc rozpocząć naukę w szkole przychodzi również obowiązek, który bywa dla wielu uczniów codziennym uczęszczaniem na wszelkiego rodzaju lekcje i zajęcia. Rodzice posyłają swoje dzieci do szkoły, w której lekcje są bezpłatne. Jest to niezwykle ważne i potrzebne, ponieważ nauka dzieci nastolatków w publicznej szkoły nie miałaby najmniejszego sensu, ponieważ z pewnością byłyby takie osoby, których niestety nie byłoby na to stać. Państwo gwarantuje młodzieży i dzieciom bezpłatna naukę w palcówkach oświatowych, których zadaniem jest kształcenie i wychowywanie przyszłego obywatela na osobę mądrą i dojrzałą. Każdy rodzic dobrze o tym wie, że ich pociechy, które maja obowiązek uczestniczenia na zajęciach szkolnych w przyszłości będą im za to bardzo wdzięczne. Bezpłatna nauka dzieci w szkole jest rozwiązaniem wprowadzonym od bardzo długiego czasu, które sprawdza się doskonale we wszelkiego rodzaju krajach. Ważne jest, żeby wykształcić dzieci na mądre osoby dodatkowo nie płaca za to nikomu.

Kiedy przychodzi określony wiek naszego dziecka każdy rodzic dobrze o tym wie, ze będzie musiał puścić swoje dziecko w nową rzeczywistość, która w tym wypadku będzie szkoła.. Pierwszoklasiści są z reguły bardzo zdenerwowani pierwszym dniem w budynku szkolnym, jednak z dnia na dzień, zwykle mija to nieprzyjemne uczucie. Nauczyciele, którzy mają obowiązek uczyć takie dzieci są bardzo doskonałymi pedagogami. Doskonale orientują się i wiedza, jak pomóc takiemu dziecku w pierwszych krokach stawianych w szkole. Leksyce, które z nimi prowadzą na samym początku są podobne do tych, jakie miały na przykład w zerówce. Ilość godzin spędzonych w klasie jest również bardzo ograniczona. Zwykle to od czterech do pięciu. Istotne jest również to, ze pierwszoklasiści w szkole są osobami, które musza bardzo szybko przystosować się do warunków tam panujących. Jest to niezwykle ważne i potrzebne, aby wpadły w rytm codziennego obowiązku, któremu będą musieli sprostać prze najbliższe kilka dobrych lat, kiedy to zakończa naukę.

Z upływem lat zmieniają się ludzkie zachowania. Pewne rzeczy, które kiedyś cieszyły się ogromnym powodzeniem, z biegiem czasu stają niemodne i nieciekawe. Różne są przyczyny takich zmian zachowań, ale bez wątpienia takie rzeczy dzieją się cały czas. Bardzo ciekawym przykładem takiej postawy jest szkoła i stosunek dzieci do takiego przedmiotu, jakim jest wychowanie fizyczne. Jeszcze kilkanaście lat temu większość dzieci bardzo lubiła ten przedmiot, bo oznaczał w większości przypadków miło spędzony czas, nawet jeśli co jakiś czas były sprawdziany, testy czy biegania, których dzieci nie bardzo lubią. Ale uczęszczały wszystkie, z mniejszym, bądź większym powodzeniem. Obecnie nastolatki bardzo zmieniły swój stosunek do tego przedmiotu. Jest oczywiście cały czas grono osób, które uwielbiają sport, nic nie jest dla nich problemem i wychowanie fizyczne jest ich ulubionym przedmiotem, ale cały czas powiększa się grono dzieci, które omijają jak mogą te lekcje. Starają się o zwolnienia, źle się nagle czują przed tymi lekcjami, a w niektórych przypadkach starają się wymusić na rodzicach załatwienie zwolnienia od tych lekcji ze względów zdrowotnych. Nie jest to dobry prognostyk na przyszłość, bo zdrowie fizyczne jest jednym z warunków dobrego i długiego życia.