Upór połączony z przezornością („Mierz dwa razy, zanim utniesz”, „Strzeżonego Pan Bóg strzeże”) pozwala na ogół dopiąć tego, na czym wszystkim zależy: zamożności, prestiżu i udanych dzieci. Niewiele szans ma natomiast ktoś, kto działa pochopnie („Co nagle, to po diable”), przesadnie ufa we własne siły („Nie mów hop, póki nie przeskoczysz”) i stawia sobie zbyt liczne lub zbyt wygórowane cele („Dwóch srok nie złapiesz za ogon”, „Im wyżej wejdziesz, tym niżej spadniesz”). Krótko mówiąc, najlepiej być cierpliwym, praktycznie nastawionym konformistą. Obfitość po­tocznych zwrotów, za pomocą których szydzimy z działań da­remnych („zawracać kijem Wisłę”), nieefektywnych („szukać igły w stogu siana”), pozbawionych wartości użytkowej („potrzebne jak ślepemu lustro”), podyktowanych szlachetnymi, lecz „nierea­lnymi” pobudkami („budować zamki na lodzie”, „roić o niebie­skich migdałach”, „stawiać konia przed wóz”, „walczyć z wiatra­kami”), świadczy o tym, że codziennej wizji świata obca jest apro­bata dla cnót zdobiących, nie skalkulowanych przedsięwzięć i wszelkiej wzniosłości.

Beata Iwańska

Witaj na mojej stronie o dzieciach i relacjach w rodzinie! Znajdziesz tutaj wiele porad zaczerpniętych z życia mojego i moich znajomych . Mam nadzieję, że podoba Ci się taka tematyka. Zapraszam do czytania!